Coraz więcej osób przekonanych jest o tym, że to poziom witaminy D3 określa jak zdrowi jesteśmy i jak dobrze się czujemy. Już nawet kolorowe magazyny czasem piszą o tym, że w naszej szerokości geograficznej prawie wszyscy potrzebujemy dodatkowej porcji witaminy D3. Jest kilka oznak, które pozwolą nam szybko ocenić, czy mamy braki tej witaminy czy nie.
Najlepszym sposobem sprawdzenia poziomu witaminy D3 jest wykonanie badania laboratoryjnego metabolitu 25(OH)D w krwi. Jednak badanie kosztuje kilkadziesiąt złotych, czasem tyle, co duże opakowanie dobrej jakości witaminy D3. Gdy więc liczymy się z groszem i wolimy zainwestować w witaminę niż w badanie, warto sprawdzić, czy nie mamy jednego z poniższych objawów.
– Niedobór witaminy D często występuje u osób stosujących kremy chroniące przed słońcem lub rzadko przebywających na świeżym powietrzu – twierdzi dr Joseph Mercola, lekarz z USA na swojej stronie internetowej. – Objawy niedoboru witaminy D najczęściej występują o osób po 50 roku życia, mających ciemną skórę i nadwagę, a mogą one obejmować bóle kości, zmiany nastroju, pocenie się głowy i problemy z trawieniem.
Jest bardzo mało pokarmów, które naturalnie zawierają witaminę D, a nawet żywność wzbogacona tą witaminą nie zawiera jej w ilości wystarczającej, aby zaspokoić potrzeby naszych organizmów. Zdaniem lekarza (a to samo mówi dr Jaśkowski i dr Czerniak) pomimo nazwy witamina D nie jest w rzeczywistości witaminą. Jest to hormon steroidowy, który nasz organizm powinien tworzyć głównie w wyniku ekspozycji na słońce, a nie poprzez dietę.
Jednak w naszej szerokości geograficznej dni słonecznych jest niewiele.
Naukowcy zauważyli, że niedobór witaminy D może występować u osób w dowolnym wieku, które często stosują ochronę przeciwsłoneczną (która blokuje produkcję witaminy D) lub ograniczają aktywność na świeżym powietrzu. Szacuje się, że ponad 95% osób starszych może mieć niedobór witaminy D, nie tylko dlatego, że spędzają oni zbyt dużo czasu w pomieszczeniach, ale także dlatego, że ich organizm produkuje mniej witaminy D w odpowiedzi na ekspozycję na słońce (osoba w wieku powyżej 70 lat wytwarza około 30% mniej witaminy D niż młodsza osoba przy tym samym nasłonecznieniu).
Jak bez badania metabolitu 25(OH)D sprawdzić, czy nie cierpimy na niedobór witaminy D3? Jest siedem oznak, które taki niedobór mogą sygnalizować:
- Huśtawka nastrojów – Produkcja serotoniny – hormonu związanego z dobrym nastrojem – wzrasta wraz z ekspozycją na jasne światło i spada przy zmniejszonej ekspozycji na słońce. W 2006 roku naukowcy ocenili wpływ witaminy D na zdrowie psychiczne badając 80 starszych pacjentów i stwierdzili, że osoby z najniższym poziomem witaminy D były 11 razy bardziej podatne na depresję niż te, które otrzymywały zdrowe dawki witaminy D.
- 50 lat lub więcej – Wraz z wiekiem skóra przestaje wytwarzać tak dużo witaminy D przy korzystaniu ze słońca. Jednocześnie nerki stają się mniej wydajne w przekształcaniu witaminy D w formę przyswajalną przez organizm, a także osoby starsze spędzają więcej czasu w pomieszczeniu.
- Nadwaga lub otyłość lub większa masa mięśniowa – Witamina D to rozpuszczalna w tłuszczu, hormonopodobną witamina, co oznacza, że tłuszcz zgromadzony w organizmie w formie tkanki tłuszczowej także wchłania ją i zatrzymuje. Jeśli mamy nadwagę lub jesteśmy otyli, to prawdopodobnie będziemy potrzebować więcej witaminy D niż szczuplejsze osoby – i to samo dotyczy osób o większej masie ciała z powodu masy mięśniowej.
- Bóle kości – Wiele osób, które udają się do swojego lekarza z powodu dolegliwości bólowych, zwłaszcza w połączeniu ze zmęczeniem, zostaje błędnie zdiagnozowanych jako zespół fibromialgii lub przewlekłego zmęczenia.
- Pocenie się skóry głowy – jedną z pierwszych, klasycznych oznak niedoboru witaminy D jest pocenie się skóry głowy. W rzeczywistości lekarze kiedyś pytali matki niemowląt o to, czy ich dzieciom nie poci im się główka – właśnie z tego powodu. Nadmierna potliwość skóry głowy u noworodków z powodu podrażnienia nerwowo-mięśniowego jest nadal opisywana jako powszechny, wczesny objaw niedoboru witaminy D.
- Kłopoty z jelitami – Witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach, co oznacza, że jeśli mamy dolegliwości żołądkowo-jelitowe, które wpływają na zdolność wchłaniania tłuszczu, możemy mieć zaburzone przyswajanie rozpuszczalnych w tłuszczach witamin, takich jak witamina D. Obejmuje to schorzenia jelitowe takie jak wrażliwość na gluten, choroba Leśniowskiego-Crohna, celiakia oraz choroba zapalna jelit.
- Ciemna karnacja skóry – Osoby z ciemną karnacją są bardziej narażone na niedobór witaminy D, ponieważ osoby mające ciemną karnację mogą potrzebować nawet 10 razy więcej słońca, aby wytworzyć tę samą ilość witaminy D, co osoba o bladej skórze!
– Naukowcy zwracają uwagę na to, że zwiększenie poziomu witaminy D3 wśród ogółu społeczeństwa może zapobiegać chorobom przewlekłym, które każdego roku pochłaniają prawie milion osób na całym świecie – informuje dr Joseph Mercola. – Częstość występowania kilku rodzajów raka można byłoby również zmniejszyć o połowę. Witamina D pomaga też zwalczać infekcje, w tym przeziębienia i grypę, ponieważ reguluje ekspresję genów, które wpływają na układ odpornościowy w celu atakowania i zniszczenia bakterii i wirusów.
A co nam grozi, gdy mamy zbyt niski poziom witaminy D3?
- Choroby układu sercowo-naczyniowego. Witamina D jest bardzo ważna w zmniejszaniu nadciśnienia tętniczego, objawów miażdżycowej choroby serca, zapobieganiu atakowi serca i udarowi mózgu. Według dr Holicka jedno z badań wykazało, że niedobór witaminy D zwiększa ryzyko zawału o 50%. Co gorsza, zawał serca u osoby z niedoborem witaminy D zwiększa ryzyko śmierci do prawie 100%!
- Choroby autoimmunologiczne. Witamina D jest silnym modulatorem immunologicznym, dzięki czemu jest bardzo ważna w zapobieganiu chorobom autoimmunologicznym, takim jak stwardnienie rozsiane i choroba zapalna jelit.
- Infekcje, w tym grypa. Witamina D pomaga także zwalczać wszelkiego rodzaju infekcje. Badania przeprowadzone w Japonii wykazały, że u dzieci w wieku szkolnym przyjmujących dziennie 1200 jednostek witaminy D ryzyko zakażenia grypą A zmniejsza się o około 40%.
- Naprawa DNA i procesy metaboliczne. Jedno z badań przeprowadzonych przez dr Holicka wykazało, że u zdrowych ochotników przyjmujących 2000 IU witaminy D dziennie przez kilka miesięcy uregulowało się 291 różnych genów, które kontrolują do 80 różnych procesów metabolicznych: od szybszej naprawy DNA do wpływu na autooksydację (utlenianie, które zachodzi w obecności tlenu i/lub promieniowania UV, które ma wpływ na przykład na starzenie się organizmu i raka), wzmocnienie układu odpornościowego i wiele innych procesów biologicznych.
– Jeśli z jakiegoś powodu nie jesteś w stanie uzyskać wystarczającej ilości światła słonecznego, wówczas bezpieczne łóżko do opalania stanowi najlepszą alternatywę – radzi dr Joseph Mercola. – Należy jednak uważać, gdyż większość urządzeń do opalania wykorzystuje stateczniki magnetyczne do generowania światła. Te magnetyczne stateczniki są źródłem pól elektromagnetycznych, które mogą przyczyniać się do raka i innych chorób. Jeśli jednak nie masz dostępu ani do słońca ani do bezpiecznego łóżka do opalania, to naprawdę pozostaje Ci tylko jedna opcja pozwalająca na podniesienie poziomu witaminy D, czyli doustna suplementacja. Jeśli decydujesz się na suplementy witaminy D to pamiętaj, że trzeba jednocześnie zwiększyć spożycie witaminy K2 poprzez dietę i/lub suplementy.
Jaki poziom witaminy D3 jest właściwy?
Jak podaje dr Jerzy Jaśkowski prawidłowy poziom witaminy D3, to 50 – 70 ng. Z praktyki doktora Jaśkowskiego wynika, że:
- Chorzy którzy mieli poziom poniżej 30 ng bardzo często mieli dolegliwości sercowe.
- Chorzy, którzy mieli poziom poniżej 20 ng, bardzo często chorowali na cukrzycę typu 2.
- Chorzy, którzy mieli poziom ok. 10 ng, bardzo często mieli rozpoznane nowotwory.
Warto więc dbać o swój poziom witaminy D3 przez cały rok.
